Dzieci i góry

Monia napisał:

a jak nogi odmówiły no to wiadomo trzeba brać na barana.

ech...te piekne czasy!!! tata zawsze wnosil mnie na gore (bo inaczej byl wrzask, placz i zgrzytanie zebow Wink

a na gorze bylo tak cudownie i na dol schodzilam juz sama... a potem zrobilam sie nagle za ciezka.. chyba 25 kg bylo takim momentem przelomowym.. to moze byc najtrudniejszy moment w gorskiej historii dzieciaka- gory sa jakie byly, ale trzeba sie nameczyc aby na nie wylezc! nieeeeeeeeeeeee!! chyba wtedy pokochalam wycieczki nizinne i samochodowe i przez dobrych pare lat mieli problem aby mnie wyciagnac w gory Wink

http://www.youtube.com/watch?v=rLOj8-5Ctgc&feature=player_embedded#

Piękna wycieczka z dziećmi ....ale trochę nie do końca przemyślana ,to zejście percią kiedy na niej jest ruch jednokierunkowy....
Dlatego prośba do tatusiów by dokładnie sprawdzali i planowali trasę.