W poszukiwaniu inwersji Klimczok - Błotny

Do napisania tej relacji "zmusiła" mnie pewna forumowiczka Wink

. Jestem pod tym względem patentowym leniem, ale skoro "zmusiła" to piszę

.
Trasa wiodła z Bystrej na Klimczok potem Trzy Kopce, Stołów, Błotny, Wielki i Mały Cisowy, Czupel, Łazek, Zebrzydka, Górki Wielkie.
Do Bielska dojeżdżam pociągiem, potem 57-mką do Bystrej i niebieskim w górę. Na dole -8 st. C i mgła. W miarę nabierania wysokości mgła się przerzedza, ale na widoki marne szanse. Od ok. 800 m npm. na szlaku pojawia się lodo-śnieg. Trzeba uważać. kijki pomagają utrzymać równowagę. Na polanie przy schronisku chodzi wyciąg i jakaś grupa młodzieży uczy się jeździć na nartach, albo na "parapetach". W schronisku gorąca herbata i dalej na szczyt Klimczoka. Ze szczytu otwierają się widoki zapierające dech w piersiach. W dole morze mgieł. Na to właśnie liczyłem. Pomiędzy Królową, a Pilskiem rysują się ostre wierzchołki Tatr. Nasycam oczy widoczkami i dalej na Błotny żółtym. Po drodze kilka przeszkód terenowych w postaci wiatrołomów. W lesie ok. 30-40 cm silnie zmrożonego śniegu. Na jednym bardziej stromym zejściu poniżej Stołowa wpadam w poślizg i podpierając się łamię kijek Evil or Very Mad

. Po wyjściu z lasu na polanę szczytową Błotnego śnieg znika. Widoki w kierunku Baraniej, Stożka i Czantorii mocno zamglone. Na polance trawę skubią konie, chyba z rancza pod Błatnią. W schronisku jestem sam. Zresztą na całej trasie spotkałem jednego turystę, nie licząc bandy rozwrzeszczanych dzieciaków na wyciągu przy schronisku pod Klimczokiem. Szybkie grzane z miodem i z korzeniami i dalej w drogę. Zejście z Błotnego do Górek mało ciekawe. Początkowo droga mocno oblodzona. Muszę uważać żeby nie złamać drugiego kijka

. Szlak czerwony skręca w prawo do Jaworza, a od tego miejsca powinien iść niebieski do Grodźca. Niebieskiego niestety już nie ma. Zamiast niego jest przedłużony szlak zielony, który prowadzi do Górek Wielkich i dalej do Skoczowa. Ostatnie podejście pod Zebrzydkę i dobijające, strome i kamieniste zejście z tej niepozornej górki. Dobrze, że niezbyt długie. I to by było na tyle. Parę zdjęć pod linkiem: [link widoczny dla zalogowanych]
Myślę, że następną relację napisze ktoś, kto będzie ze mną Wink

.
Już kiedyś złamałem jeden kijek i dobrze, że nie wyrzuciłem tego drugiego, bo teraz sobie skompletuję. Będzie jeden brązowy, a drugi zielony. To może być mój znak rozpoznawczy Laughing

.

Żeby kijki się nie łamały, nie wyginały, nie psuły jest jeden dobry sposób- nie używać Smile

Całkiem fajna pogoda Ci się trafiła.

Żeby kijki się nie łamały, nie wyginały, nie psuły jest jeden dobry sposób- nie używać

A może trzeba popatrzeć na to z innej strony, że złamał się kijek, a nie np. noga, bo gdyby nie on ... ? Laughing

A żeby się nie podtopić to na plażę w skafandrze płetwonurka Smile

Przywykłem do chodzenia z kijkami. Jest mi po prostu wygodnie Very Happy

. W niektórych miejscach szlak był tak oblodzony, że przydałyby się raki. W tym przypadku kijki dużo pomogły. No i jeszcze moja waga Embarassed

. Dużo za duża i kijki pomagają rozłożyć ją na cztery łapy Laughing

. Ale jak więcej pochodzę to i waga spadnie Rolling Eyes

.
Ps. Trzydzieści lat temu śmigałem po górach bez kijków Very Happy

.

Spoko, z mojej strony to był drobny żarcik -nie prowokacja na temat kijków Smile

pedro napisał:

Ps. Trzydzieści lat temu śmigałem po górach bez kijków Very Happy

.

Dziadek się odezwał Wink

Fajnie, że dałeś relację, bardzo się ciesze.

Ładne zdjęcia Very Happy

pedro napisał:

Trzydzieści lat temu śmigałem po górach bez kijków Very Happy

.

niektórzy robią to nadal Wink

i daj Boże zdrowie im jak najdłużej!

Ps. Trzydzieści lat temu śmigałem po górach bez kijków .

W tamtych zacnych czasach kijki (nie licząc narciarstwa) były jakby "trochę" mało popularne, a twarz mijającego nas na szlaku turysty wyglądała by prawdopodobnie tak : Shocked

Dedi napisał:

W tamtych zacnych czasach kijki (nie licząc narciarstwa) były jakby "trochę" mało popularne, a twarz mijającego nas na szlaku turysty wyglądała by prawdopodobnie tak : Shocked

Od razu by pomyślał, ze narty mu ukradli. Tylko coby pomyślał latem Very Happy

.

Nie tylko komputery osobiste i telefony komórkowe wymyślono przez te lata Laughing

.

pedro napisał:

Dedi napisał:

W tamtych zacnych czasach kijki (nie licząc narciarstwa) były jakby "trochę" mało popularne, a twarz mijającego nas na szlaku turysty wyglądała by prawdopodobnie tak : Shocked

Od razu by pomyślał, ze narty mu ukradli. Tylko coby pomyślał latem Very Happy

.

Nie tylko komputery osobiste i telefony komórkowe wymyślono przez te lata Laughing

.

Zdziwienie na widok kijków nadal bywa na porządku dziennym. Ostatnio na Ślęży też nas jakiś dziadek o narty pytał.

Wiolcia napisał:

pedro napisał:

Dedi napisał:

W tamtych zacnych czasach kijki (nie licząc narciarstwa) były jakby "trochę" mało popularne, a twarz mijającego nas na szlaku turysty wyglądała by prawdopodobnie tak : Shocked

Od razu by pomyślał, ze narty mu ukradli. Tylko coby pomyślał latem Very Happy

.

Nie tylko komputery osobiste i telefony komórkowe wymyślono przez te lata Laughing

.

Zdziwienie na widok kijków nadal bywa na porządku dziennym. Ostatnio na Ślęży też nas jakiś dziadek o narty pytał.

mnie tam zawsze rodzice uczyli ze w gorach sie chodzi z kijkiem! fakt ze kiedys byl to kijek drewniany, znaleziony w lesie- ale zastosowanie to samo...

masz rację buba, tyle że wyglądało to bardziej eko, wszak pochodziło z lasu i tam wracało.

Nawet na starych rycinach widać często wędrowca podpierającego się kijem, no a o Mojżeszu i jego kiju nie wspomnę.

Tak że sprawa stara jak świat, więc nie wiem czemu ludzie oczy robią

dobre kijki nie są złe... odciążają kolana, które ja mam akurat w średniej kondycji... no i czasem pomogą zachować równowagę... czasem też wkurzają...