Majowy spacer

Troszkę czasu minęło od tej mini-wycieczki. Zaczęło się od wolnego popołudnia i pięknej majowej pogody, której grzechem byłoby nie wykorzystać. Wziąłem ze sobą tylko aparat i ruszyłem na szczyt Kiczory wznoszącej się niedaleko mojego domu. Spacer rozpocząłem drogą wiodącą przez zarastające pola i łąki. Pogoda piękna, nie za ciepło, nie za zimno - tak w sam raz. Spostrzegawczy na drugim zdjęciu mogą ujrzeć samolot Wink

Po chwili zaczyna się las. Chyba w tym czasie był gdzieś jakiś piknik lotniczy czy coś, gdyż co chwilę przelatywał nade mną jakiś aeroplan.

Po około 45 minutach przedzierania się przez las, docieram na szczyt Kiczory. Szczyt nijaki, bez szlaku nań prowadzącego, bez żadnych atrakcji, chyba że atrakcjami można nazwać ciernie.

Po chwili ruszam w stronę mojego ulubionego miejsca niedaleko szczytu. Czeka tam na mnie moje wieloletnie miejsce odpoczynkowo-podziwiająco-rekreacyjne. Taki zwykły kamień, przystosowany jako ławka/stołek Wink

Widok jak zwykle zadziwia, tego co się czuje w tym miejscu nie odda żadne zdjęcie.

Nawet, niejako w nagrodę, Babia Góra zaszczyca mnie swym królewskim majestatem. Dosyć długo siedzę i tylko patrzę, zachwycam się widokami, karmie się nimi na zapas Smile

Jednak wszystko musi się skończyć, tak samo te wspaniałe chwile zmierzają ku zakończeniu. nie pozostaje mi nic innego jak wstać i ruszyć wydeptaną przeze mnie ścieżką, poszerzaną przez innych. Może kiedyś będzie do tego miejsca prowadził jakiś szlak? W drodze powrotnej spotykam jeszcze pana z Poznania powracającego z Kudłaczy przez Łysinę, do Lubnia. Rozmawiamy, dzielimy się spostrzeżeniami, w końcu żegnamy się. Ja ruszam do domu, on na przystanek, na swój autobus.

Wychodzi na to, że wcale nie muszę zdobywać wysokich gór, żeby być usatysfakcjonowanym z wycieczki. Taka zwykła, omijana przez większość turystów górka, a dla mnie jedna z najlepszych, refleksyjnych wypraw Ya winkles

Dobrze jest mieć takie miejsca blisko swojego miejsca zamieszkania. Nic tylko zazdrościć!