Janioły są takie ciche, ale nie w Beskidzie Małym...

Piątkowy wieczór: odbieramy w Andrychowie Janiołka i eskortujemy do nas do domu. Kilka godzin spędzonych na pogaduchach, tokaju i rozmyślaniu czy wszystko spakowane i idziemy nynu. Tak zaczyna się ta przygoda z niespodziewanym finałem na Leskowcu.

Rano pobudka o 7:30. Śniadanie, kawusia i pędzimy na busa do Rzyk Praciaków. Podchodzimy dość mozolnie trasą wyciągu do czerwonego szlaku. Jest upalnie, plecaki nie najlżejsze, na szczęście powiewa lekki wiaterek. Droga mija leniwie. Na Anuli robimy krótki postój. Renia robi kanapki, a Janioł rusza na borówki, by wrócić pół godziny później z fioletowymy plamami na rękach i ustach

Teraz ruszamy do Staszka. Tak mniej więcej od tego miejsca do końca wycieczki będzie mi towarzyszył śpiew mojego babińca. Wink

W repertuarze dziewczyny mają wszystko: od "Sokołów" po "Kulfon co z ciebie wyrośnie". Czasami sobie myślę: jak będziemy kogoś mijać, to najwyżej powiem, że te panie nie są ze mną

Na wiartołomach pod Gibasowym upał jest nie do zniesienia. Jak się później okazało, sobota była upalna, ale niedziela miała być jeszcze gorsza. Przeskakujemy szybko te polany i docieramy na Gibasówkę. Nie jesteśmy sami. Jest grupa gimnazjalnej młodzieży z Warszawy z trójką opiekunów. Instalujemy się na chatce, jemy i już tylko we dwoje z Janiołem ruszamy na Czarne Działy. Renia zostaje pod opieką Staszka na Gibasach. Kolejna godzinka to taplanie się w błocie jaskinek na Działach. Janiołek w swoim żywiole

W drodze powrotnej, pełni wrażeń, znajdujemy nawet cztery grzybki. Na chatce załapujemy się na naleśniki z borówkami od warszawiaków, a później... no cóż, kolacja, spacer z córką Staszka do kapliczki na Gibasach, przekomarzania Janiołka i Reni z gospodarzem, beer-time, odrobina żubrówki z sokiem jabłkowym, przedstawienie teatralne warszawiaków, ognisko, kiełbaski, gitara, śpiewy... czyli tak, jak być powinno

Rano wstajemy ok 8:00. Patrzę na termometr, a na nim 28 stopni Shocked

Ło matko, no to nam dziś dogrzeje.Na niebie ani jednej chmurki, a, i po sobotnim wiaterku nie pozostał ślad. Babia i Pilsko w pełnej krasie. Śniadanie, pakowanie i żegnamy Staszka i Magdę. Ruszamy na Anulę i w stronę Leskowca. Dziewczyny znów śpiewają całą drogę, skutecznie płosząc wszelką zwierzynę swym wyciem Twisted Evil

Pomimo upału i stada much krążących nad moją głową do schroniska na Groniu docieramy bardzo szybko. Od Staszka - 2 godziny. Przy schronisku ławki okupowane przez stonkę, jednak nie ma dziś jakiś specjalnych tłumów. Być może sporo ludzi wybrało się na odpust na Trzonkę. Lecę do bufetu po piwo, a Janiołek zabiera się za pyszną rybkę. Dobrze, że nie ma z nami pewnego forumowicza, bo znów by sobie nie pojadła. Evil or Very Mad

Reni zamarzyła się smażona kiełbaska z grilla, a ja uzupełniam płyny kufelek po kufelku

Tak sobie leniwie siedzimy, gadamy aż nagle patrzę i oczom nie wierzę - od schroniska zmierza ku nam znajoma postać. Toż to Opek z siostrą Anią. Laughing

Niemożliwe, radość powitania, jak to ktoś napisał - jakbym miał ogon, to zamerdałbym się na śmierć

Jednak wszystko co dobre, szybko się kończy. Musimy się zbierać na Jagódki aby zdążyć na autobus do domu. Opek z Anią ruszają na Gibasy. Jeszcze tylko obowiązkowa wspólna fotka BESKIDoczubów i każdy gna w swoją stronę...

Na autobus schodzimy tak w sam raz... Jeszcze widzę czerwone światełka i pozostaje nam czekać 2 godziny na kolejny Very Happy

Rozkładamy się na klasyczny biwak na przystanku, w ruch idą karimaty

Tak mniej więcej po godzinie widzę znajomą postać. Ależ jasne to moja kumpela ze szkoły średniej. "Podrzucić was na dół???" No pewnie!!!

Tak oto docieramy do Andrychowa kończąc ten świetny wypadzik u nas w domu.

Podziękować dziewczynom za towarzystwo i śpiewy na trasie, Opkowi i Ani za całkowicie nieplanowane spotkanie oraz Izie za transport naszych umordowanych upałem zwłok

Było po prostu super.

[link widoczny dla zalogowanych]

Z braku czasu, tak króciutko:

Bardzo DZIĘKUJE:
Moim wspaniałym gospodarzom za gościne i mile spędzony razem czas, plus
Reni - za cudowne towarzystwo w drodze
Darkheshowi- za eskortę i opiekę

,
Staszkowi z Gibasówki - za interesujące rozmowy o fundamentaliźmie chrześcijańskim Laughing

Warszawiakom - za rewelacyjny program artystyczny
Opkowi i Ani - ta babcina szarlotka...ech

Bardzo udana wyprawa,wspaniali ludzie,wyjątkowe miejsce.Polecam Very Happy

[/b]

Niestety Opek z siostrą nie dotarli na Gibasy. Pogoda była taka że przy pierwszej okazji zaczęliśmy schodzić Sad

Fajnie było Was spotkać!!!!