Dwa oblicza góry Żar

Zaczęło się od spotkania kilku osób na parkingu przy budynku elektrowni szczytowo-pompowej Porąbka-Żar. Mieliśmy umówione wejście do elektrowni i niebawem pojawił się przesympatyczny Pan (pracownik działu utrzymania ruchu), który bierze naszą grupę pod swe przewodnickie skrzydła. Zwiedzanie zaczynamy od obejrzenia kilkunastominutowego filmu o historii elektrowni. Następnie udajemy się do serca elektrowni. Prowadzi do niego 480 metrowa sztolnia, która spełnia również rolę szybu wentylacyjnego. W kilku miejscach jest przegrodzona ogromnymi drzwiami, które otwierają się i zamykają za nami z wielkim hukiem. Wrażenie jest niesamowite Shocked

Na jej końcu znajduje się serce elektrowni - maszynownia i pomieszczenie sterowania. Gigantyczna hala o wymiarach 40m wysokości, 30m szerokości i 124 m długości, podzielona na kilka (4 o ile dobrze policzyłem) pięter, a w niej 4 ogromne hydrozespoły o mocy 125 MW każdy i wadze 220 ton. I to wszystko kręci się z prędkością 600 obrotów na minutę!!! My trafiliśmy akurat na okres kiedy pracował tylko jeden generator, jednak hałas i tak zagłuszał własne myśli, a drżenie posadzki wywoływało ciarki na plecach Wink

W pomieszczeniu kontrolnym kilkadziesiąt monitorów, setki mrugających kontrolek, podgląd na system energetyczny całej Europy, a wszystko to obsługiwane przez czwórkę ludzi Shocked

Jako ciekawostkę Pan przewodnik podaje informację, że czas rozruchu elektrowni to 180 sekund. Tyle wystarczy od uruchomienia generatorów do osiągnięcia pełnej mocy. Podsumowując - watro było znaleźć się pół kilometra we wnętrzu góry Żar, na poziomie 275 (czyli mieć 275 metrów górotworu nad sobą) i jakieś 30 metrów poniżej lustra wody Jeziora Międzybrodzkiego Wink

Przy okazji mała refleksja - wielkie brawa należą się dyrekcji elektrowni, która umożliwia zwiedzanie obiektu osobom niepełnosprawnym, czego byliśmy naocznymi świadkami. Idąc sztolnią w dół minęły nas dwa samochody, jednym jechał pracownik elektrowni, a drugim pewna kobieta z niepełnosprawnym chłopcem na wózku inwalidzkim. Potem gdy my poruszaliśmy się po maszynowni schodami, oni mieli udostępnione windy Wink

Niestety we wnętrzu elektrowni nie wolno robić zdjęć. I w sumie to tyle z pierwszej odsłony góry Żar tego dnia. Czas na odsłonę drugą - stricte górską Wink

A zaczęło się od tego, że jak na prawdziwych turystów przystało, MK wytaszczył moje i Jolanty zwłoki na sam początek czerwonego szlaku z Żaru na Cisowe Grapy Wink

Dreptamy, podziwiamy widoki cudne na świat...

Na Kiczerze wdajemy się w krótką (???), godzinną blisko pogawędkę z napotkanym turystą. Jola z czeluści plecaka wyciąga co??? No co??? SEREK!!! Tak, ten SEREK!!! Wyżera!!!

W końcu nadchodzi czas na kolejny etap dreptania. Powolutku dochodzimy do ruin szałasu na Cisowych Grapach...

Tu kolejny rest, fotosesja, piciu... I nadchodzi ten moment, kiedy zostaję sam... Jolanta schodzi do Międzybrodzia, do autka, a ja popylam sobie w stronę )( Kocierskiej. Upał, muchy... i widoki nieziemskie na świat...

Po drodze mam jeszcze okazję wznieść się na wyżyny mojej znajomości angielskiego. Spotykam jakąś czteroosobową grupę i muszę się z nimi dogadać w języku Szekspira. Pytają o drogę na Żar. Staram się jak mogę

Chyba wychodzi nieźle, bo postanawiają zawrócić na Kocierską, z uwagi na późną godzinę. Na Kocierskiej funduję sobie piffffko i schodzę wyciągiem na dół. Z widokiem na Jawornicę Laughing

Komplet moich zdjęć po kliku w obrazek:

[link widoczny dla zalogowanych]

Szałas, dobre Wink

Też mi się skojarzyło z czachą.

Fajne zdjęcie Smile

Szkoda, że z elektrowni nie ma zdjęć Sad

Jednak zakaz, to zakaz.

Beskidus napisał:

Szałas, dobre Wink

Wygląd szałasu z połowy XIX wieku według starego szkicu wygrzebanego gdzieś w sieci:

To był jednak szałas Wink

A tak to miejsce wyglądało niespełna rok temu - dokładnie 24 sierpnia 2010 Wink

Przejrzałem zdjęcia jeszcze raz i zauważyłem, że przeskoczyłem jedno zdjęcie, które wyjaśnia wszystko Embarassed

Szacun Darku

Szacun należy się ekipie odkopującej ruiny szałasu pod Cisowymi. Mnie tam akurat nie było, aczkolwiek plątałem się wtedy po okolicach Potrójnej ze "stoneczkami" przy okazji urodzin Pudelka

Bardzo podoba mi się oznakowanie B. Małego, a szczególnie części Zasolskiej, ale tego zielonego nie ma na żadnej mapie dostępnej w necie. Nawet na stronie [link widoczny dla zalogowanych]

A wyprawa bardzo fajna. Przymierzam się do pętelki Żarnówka - )( Kocierska (MSB) - Żarnówka (zielonym). Tego fragmentu brakuje mi do (prawie Wink

) całego Beskidu Małego ("prawie" robi dużą róznicę Laughing

).

Elektrownia to nie zła sprawa. Gdybyś jednak kiedyś miał możliwość (a może już miałeś) przejść się wewnątrz wału otaczającego zbiornik na Żarze lub zjechać w katakumby zapór na kaskadzie to polecam!!!

pedro napisał:

Bardzo podoba mi się oznakowanie B. Małego, a szczególnie części Zasolskiej, ale tego zielonego nie ma na żadnej mapie dostępnej w necie. Nawet na stronie [link widoczny dla zalogowanych]

).

mogli by przywalic jeszcze z 10 tabliczek- zmiescily by sie Wink

byloby jeszcze ladniej i bezpieczniej..