 |
 | Śniadanie na Wołowcu |  |
|
Erynie
|
|
Takie te wszystkie śniadania do siebie podobno...Pokroić chleb, zaparzyć kawę, włączyć wiadomości, przewinąc dziecko... TRochę nudne.
Postanowiliśmy więc z żoną dzisiejszy poranek jakoś "podkolorować". Szybka decyzja - śniadanie jemy w Tatrach - szybkie pakowanie, szybka, ale bezpieczna jazda i jestesmy w dolinie Rohackiej. Teraz wystarczy tylko ruszać do punktu gastronomicznego. Pora wczesna, ale księżyc i słonko zdają się nas wspierać i ciemności w drodze na śniadanie rozpraszają: 
Dziewczę moje, do godnego tempa nieprzyzwyczajone, w tyle zostaje 
więc mam sporo czasu na kontemplowanie widoczków: 
Wreszcie szczyt: 
Staramy się nie budzić tubylców: 
I zaczynamy "śniadać". Zamiast "Kawa czy herbata" widoki w stronę Giewontu: 
W miejsce przygnębiających wiadomości - księżyc na tle błekitnego nieba: 
No i trzeba wracać na obiad  Po drodze spotykamy kominiarza, ale nikt nie ma guzików, same zamki błyskawiczne, postęp nie sprzyja przesądom:
Tyle. Jak doszliśmy do samochodu, to okazało się, że przyszły chmury i tłumy na Rakoniach i Grzesiach, będą prawdopodobnie zmagać się z burzą. Ale tak to już jest, kto rano wstaje, temu... Pozdrawiam - Erynie. |
|||||||||||||
|
|||||||||||||||
 |
no pięknie........ nie ma to jak śniadanie w górach, i to jakich... 
