Ślęża - 06.02.2010

Piątek, 5 lutego 2010.
Wracam do domu z pracy, a tata pełen entuzjazmu kieruje do mnie zapytanie: „Andrzej, a może by tak jutro na Ślężę?”. Ochoczo podchwytuję temat, uznając, że będzie to idealna trasa na rozruszanie mięśni przed przyszłotygodniowym wypadem w Góry Izerskie.
Sobota, 6 lutego 2010.
Jest pochmurno, żadne znaki na niebie i ziemi nie zwiastują zmiany pogody.
O 10 ruszamy spod parkingu nieopodal Przełęczy Kamienne Siodło w stronę Domu Turysty PTTK Pod Wieżycą. Stamtąd, żółtym szlakiem, kierujemy się przez zamkniętą (kolejne podejście, kolejny niefart) wieżę widokową na Wieżycy (wybudowana w latach 1905-1907, o wysokości 15m) ku połączeniu szlaków żółtego i niebieskiego, gdzie znajduje się wiata turystyczna, będąca miejscem posiłku. Dalej szlak wiedzie obok datowanych na lata 700-400 p.n.e rzeźb kultowych: panny z rybą oraz niedźwiedzia. Na szczycie ludzi niewielu, widoczność znikoma, a kościół filialny pod wezwaniem Nawiedzenia NMP z 1852r. otula szata mgły.
Posiłkujemy się w schronisku, następnie, mijając krzyż milenijny z 2000r., kierujemy się ku żelbetonowej wieży widokowej z okresu II wojny światowej, aby na własne oczy przekonać się, iż dzisiejszego dnia nici z widoków.
Droga powrotna wiedzie Drogą Ślężną, aż do Traktu Bolka, gdzie odbijamy w stronę Domu Turysty PTTK Pod Wieżycą.
[link widoczny dla zalogowanych]

Andrzej, trasa w górę to chyba od Wieżycy dokładnie ta sama, co myśmy kiedyś szli?

Ta sama, tylko tym razem nie padało...

Raz tam byłem, w prawie takim samym czasie co Ty i przy podobnej pogodzie. Fajna góra, spodobała mi się, faktycznie jest w niej pogański klimat. I może właśnie taka pogoda jest dla niej najlepsza bo w pogodne dni to tam podobno jest tłoczno.

W słoneczną pogodę zwalają się tam turyści z Wrocławia i okolic więc faktycznie bywa tłoczno. Zazwyczaj ruszałem na szlak tak aby być na szczycie w okolicach zachodu słońca, wtedy ludzi coraz mniej a i widoki z wieży przyjemniejsze:D
Co do pogaństwa to jak najbardziej, ma swoisty klimat, i te kamienie, porośnięte mchem, kojarzące mi się z zaklętymi ludźmi...
Nie przez przypadek w Noc Świętojańską zwalają się tam Druidzi, odprawiając swoje obrzędy...

jaka przyjemna rodzinna niedziela spędzona na wędrówce